Moderne designs bestaan uit rechtlijnige grijstinten. Geeft deze trend misschien een breed beeld van onze eigen levensbeschouwing?
Waarom ik mij dit afvraag? Omdat veel collectieve en wellicht onderdrukte gevoelens zich uiten in maatschappelijke trends en hoe onze omgeving zich ontwikkelt. Er vallen mij zaken op die misschien niet direct verraden wat er aan de hand is, maar wel signalen geven.
Design als uiting van het collectief
De keuzes die wij maken over welke producten wij kiezen en hoe deze producten eruit zien, verraden mogelijk veel over ons als collectief. Dit viel mij op:
Van tuin naar parkeerplaats
Ik zie steeds meer groene tuinen verdwijnen, en plaats maken voor tegels. Groene tuinen worden tot een soort parkeerplaats getransformeerd. Los van wat je hiervan vind, valt het op dat dit vrijwel alleen in de kleur antraciet of een andere grijstint wordt gedaan. Groene tuinen worden hierdoor een soort parkeerplaats van beton.
Minimalistisch auto-interieur
Veel nieuwe auto’s hebben geen warme kleuren meer in het interieur. Interieurs bestaan vooral uit rechtlijnige grijstinten. In het midden een scherm. Uiteraard beargumenteerd met het bekende “veiligheid” maar in werkelijkheid, wordt de minimalistische trend zelfs boven veiligheid gesteld. In sommige automerken zijn richtingaanwijzers vervangen door aanraak-knoppen op het stuur. Knoppen die overigens gewoon met het stuur meedraaien, waardoor je met het draaien van het stuur niet meer bij de richtingaanwijzer kunt.
Het uit zich in onze kleding
Waar komen al die zwarte jassen, zwarte broeken en zwarte mutsen vandaan? Wanneer zijn we gestopt met ons kleurrijk te kleden? Natuurlijk, je ziet nog een enkeling met kleurige kleding. Het valt op dat veel mensen zich graag zwart kleden, zonnebrillen dragen, en zich eigenlijk kleden naar personages in films en series. Niet zo zeer naar zichzelf. Overigens zijn kledingstukken niet het beste voorbeeld, want het uit zich vooral in auto’s:
Zwarte auto’s met geblindeerde ramen
Zó typerend voor deze tijd. Mensen die hun auto graag in een stoere uitvoering kopen, die vooral geen kleur heeft. Auto’s zijn zwart, wit, grijs en hebben heel vaak donkere ramen die geblindeerd zijn. Ook worden auto’s steeds vierkanter. Niet alleen groter maar vooral ook meer blokkerig. Achterlichten van sommige moderne auto’s zijn simpele lijnen geworden of in het gunstigste geval bestaande uit vierkante blokjes met lampjes.
Durf je geen kleur te bekennen?
Een verbinding die ik graag leg is kleur bekennen met grijstinten in onze omgeving. Zijn mensen nog bereid om kleur te bekennen, of verschuilen we ons achter geblindeerd glas met grijstinten om ons heen? Zijn we niet meer bereid tot transparantie? Durven we nog wel te zeggen “Dát is echt mijn kleur!” of spelen we het alleen maar op safe met een soort neutrale uiting die overal wel bij past en nergens echt mee conflicteert?
Denken we te veel in hokjes?
Een andere verbinding die ik zie is de rechtlijnigheid van moderne ontwerpen. Strak en vierkant. Vierkante lampjes, blokkerige auto’s, rechthoekkige tegels in onze tuin en geen houten overkapping met mooie vormen maar een antraciet design. Ik kan eigenlijk alleen maar concluderen dat we te veel in hokjes denken. We plaatsen niet alleen anderen maar ook onszelf in hokjes. Dat uit zich in onze omgeving.
Lama waaien
Ik vind dit boeiende opvallendheden die veelzeggend zijn. Lama waaien die grijstinten en rechtlijnigheid. Begin maar weer eens met organische vormen, warme tinten en veel kleurrijke uitingen. Het wordt hoog tijd.